Station Eindhoven.
Nadat de deuren open zijn gegaan en de passagiers instappen, komt ook mevrouw Del binnen. Ze positioneert zich aan de overzijde van het pad naast me. Ze loert meteen door het raam, waar meneer Del-neuker aan komt lopen.
Mevrouw Del komt net terug van een hot-steamy date. Make-up netjes aangebracht op haar rimpelige gezicht, nepnagels van de drogist op haar vingers geplakt, fleurig rokje aan en vlotte schoentjes onder haar zonnebank-bruin gebruinde benen.
Op het perron staat meneer Del-neuker. Ze kijkt hem hoopvol aan en maakt met haar handen een hart-vormpje. Daarna volgen de andere gebaren der liefde die meestal wordt gebruikt door kinderen in de leeftijdscategorie van 8-12 jaar: Kushandjes, knipogen, nog meer hartjes-handen.
Het tafereel gaat zo'n 5 minuten door, totdat de trein fluit en hij langzaam vertrekt. Meneer Del-neuker zwaait nog een keer en de vrouw draait zich haastig op haar stoel om om de laatste glimp van de man op te vangen.
Daarna grijpt ze meteen naar de digitale camera in haar tas om foto's te bekijken. Oh god, I seriously don't want to know what's on there.
Fucking gross, mag ik een kotszak?