Ik kwam vandaaaaaaag terug van Utrecht. Ik was moe en gaar en loom van het zweten, lachen en lopen in de hitte.
En toen fietste ik langs een stoep, en daar viel een grote hond een klein hondje aan, en die vrouw die het kleine hondje owned schrok, en toen liep ze naar de stoep en liet ze haar kind van 1 jaar midden op het fietspad staan. Er rijd ook gewoon een scooter en een pizzakoerier en nog een fietser op het fietspasd/ Ik zie dat hele kind niet staan en ik had het op een haar na aangereden. Ik schrok me dood man. Zegt die vrouw: 'Ja er gebeurde net iets met mijn hondje daarom kon ik niet op mijn kind letten' srsly WTF. En toen zei ik 'Ja, ik schrok heel erg'. En toen zei ze iets in de trant van 'jaja, dat zal wel ja'.
Ik had eigenlijk nog in d'r bek willen tuffen. Niet dat ik dat had gedaan.
Hoezo wraaklustig? XD.
Maar ik ben heel beleefd en kalm gebleven.
